Cześć, jestem
Gniewko

Moja historia

Uratowali mnie z piekła. Teraz szukam swojego nieba.
Kiedyś byłem tylko cieniem psa – wychudzony, zapchlony, przerażony. Miałem zaledwie cztery miesiące, a już wiedziałem, co to strach i głód.

Dziś uczę się życia od nowa.
Powoli odkrywam, że człowiek nie zawsze krzywdzi. Że dotyk może być czuły, a miska zawsze pełna. Coraz częściej merdam ogonem, coraz śmielej bawię się i witam każdy dzień z radością.

Najbardziej lubię moje kocykowe spacery. Marzę o tym, żeby już wyruszyć w świat na własnych łapkach – jeszcze tylko trochę czasu, aż będę silniejszy. Jestem bardzo ciekawski i chcę poznać wszystko, co dookoła.

Wciąż jestem dzieckiem. Dopiero uczę się, czym jest dom, miłość i bezpieczeństwo. W przyszłości będę średnim pieskiem – wiernym, wdzięcznym i czułym przyjacielem.

Szukam domu, w którym ktoś pokocha mnie całym sercem. Domu, w którym pokażą mi, że życie może być naprawdę dobre.